In de luwte van de media werd midden oktober de Beste Sommelier Van België verkozen onder toezicht van de Belgische Sommeliersgilde. Geen verkiezing maar een échte wedstrijd die de enige internationaal erkende wedstrijd is en waarvan de titel sinds kort ook wettelijk beschermd is. Na verschillende deelnames ging Stéphane Dardenne met de ere prijs lopen.
Te veel wedstrijden
Er zijn binnen de horeca, in het algemeen, talrijke wedstrijden en eretekens. De één al geloofwaardiger dan de andere. Hoewel iedere organiserende vereniging veelal het beste voor ogen heeft dreigt het overaanbod aan wedstrijden en titels de essentie soms te verdringen. Daarmee dat ook niet iedere wedstrijd de juiste media aandacht nog krijgt. Zo verdronk ook de internationaal erkende wedstrijd ‘Beste Sommelier van België’ in het moeras van aankondigingen. Wellicht omdat er de laatste jaren een wildgroei is ook van sommelier wedstrijden. Verschillende magazines, websites en verenigingen, claimen de titel maar onder toezicht van de Belgische Sommeliersgilde bleek dit de enige échte wedstrijd en géén verkiezing.
Wedstrijdverloop
Na de kwartfinale, die steeds schriftelijk is, wordt er een selectie gemaakt van kandidaten die door mogen gaan naar de halve finale. Nieuw dit jaar was dat de halve finale en finale op dezelfde dag werden georganiseerd. Dat de lat door de Sommeliersgilde elk jaar hoger gelegd wordt, was duidelijk te merken in de halve finale. De eerste proef bestond uit een theoretisch gedeelte die zowat elke wijnkenner van zijn sokken zou blazen. Tijdens dit theoretische gedeelte werden de kandidaten per drie weggeplukt om een aantal bijkomende proeven en testen af te leggen in verschillende settings. Een blinde wijnkaart invullen, witte wijn degusteren, foto’s over het wijngebeuren herkennen alsook een cocktail herkennen waren een paar onderdelen van de halve finale. Daarbij kwam nog een mondelinge proef op snelheid en ten slotte het blind proeven van een rode wijn.
Finale
Jeno Del Turco (Chalet de la Forêt, Brussel), Maxime Sanzot (Racines, Floreffe) en Stéphane Dardenne (L’air du temps, Liernu) konden de finale aanvatten met een proef rond champagne en het blind proeven van twee wijnen waarbij uiteraard zo nauwkeurig mogelijk en volgens de ASI standaard geproefd en beschreven moest worden. De kandidaat kreeg ook mee dat er 3 linken dienden gevonden te worden tussen beide wijnen. Bij een volgende proef moest de kandidaat een fles rode wijn decanteren en volgens de regels van de kunst serveren aan een tafel met legendarische sommeliers. Een wijnkaart controleren op fouten. Gerechten en bijhorende dranken suggereren voor een groep vegetariërs was één de nieuwe opdrachten in de al loodzware finale. De laatste proef was dan weer een klassieker: het herkennen van verschillende dranken in zwarte glazen.
De prijzen
Uiteindelijk kreeg Maxime Sanzot het brons terwijl Jeno Del Turco bij zijn eerste deelname direct tweede werd. Het goud ging naar de ancien Stéphane Dardenne die bekroond werd voor het harde werken van de laatste jaren, het was zijn vierde deelname. Dit jaar werd er ook voor de allereerste keer een prijs uitgereikt voor de beste Belgische sommelier onder de 23 jaar vernoemd naar een absolute legende uit het wijnwezen: Louis Havaux. De prijs Louis Havaux ging verdiend naar het 19 jarige absolute toptalent (hij is net begonnen aan zijn 7de jaar in HK Ter Duinen) Elizio Masson.
Zowel inhoudelijk als organisatorisch kon deze wedstrijd wel als voorbeeld dienen voor sommige andere organisatoren die eigen belang en ijdelheid vaak boven kwaliteit en vakkundige inhoud plaatsen bij het uitreiken van één van andere trofee. Alleen jammer van de minimale public relation rond het evenement maar dat laatste begrip moet nog bij veel horeca mensen uitgevonden worden.
Geef als eerste een reactie