Familie tradities zijn er om in ere te houden. Zo denken ze er ook over bij de horeca familie Dendooven. Grootmoeder Julia lag aan de basis van 3 restaurants, een hostellerie en een herberg. Om grootmoeder te eren werd restaurant Vijfwege te Vlissegem omgedoopt tot JULIA’S.
Korte keten
Grootmoeder Julia kenmerkte haar leven met geloof, Ze ontdekte haar passie voor koken waar ze enkel gebruik maakte van producten van de eigen boerderij, de korte keten ‘avant la lettre’! Door de jaren heen verfijnde ze vele gerechten tot heuse familiegeheimen met een eigen touch. Eenvoud, behulpzaamheid en bovenal veel liefde zat blijkbaar de erfenis.
Traditie
Na de 2e oorlog betrok Julia met haar man Jules Dendoven de historische hoeve Groot-Ter-Doest te Lissewege. In 1960 openden ze hier samen met hun kinderen een restaurant. Restaurant Ter Doest zou de basis zijn voor restaurant een gelijknamige hostellerie en herberg op de hoeve maar ook voor restaurant Vijfwege in Vlissegem en het rooftop visrestaurant Njord in Zeebrugge.
De naamsverandering van restaurant Vijfwege in Vlissegem naar JULIA’s wil een ode zijn aan het vakmanschap de eenvoud, behulpzaamheid en bovenal veel liefde van de grootmoeder. De wilskracht en vooruitstrevende ideeën van grootmoeder Julia zijn nu nog meer dan voordien terug te vinden in de traditionele gerechten die op de kaart staan. Een kaart die zich graag laat bijstaan door een suggestie krijtbord waar familietraditie, kwaliteit en oeroude waarden elkaar vinden.
Vier generaties
Marraintje, voor de vele (klein)kinderen, kan het helaas niet meer meemaken maar meer dan honderd jaar en vier generaties later, blijft koken een familieaangelegenheid. JULIA’s in Vlissegem is meer dan een stop op weg naar of van de soms onsmakelijke, niet zo traditionele, Vlaamse kustkeukens. Ergens leeft het gevoel dat de geest van Julia als een goede huismoeder nog op andere plaatsen zal neerdalen.
Veel succes gewenst.
Grts Dany en Katleen
NIET CORONAPROOF
Het eten was super.
Er zijn wel een aantal elementen die zeer jammer zijn.
De obers kijken niet naar je tafel ik heb soms 45 minuten moeten wachten om eindelijk iets te kunnen vragen.
Wat vooral heel erg is is dat zowel de eigenaar als het personeel de coronamaatregelen gebruiken als toiletpapier.
Ze wijzen de mensen die van tafel komen om naar toilet te gaan, om te gaan smoren, om het restaurant te verlaten er niet op om hun mondmasker aan te doen. Waardoor deze voorbij elke tafel langs lopen en mogelijks heel wat mensen in het proces besmetten.
Ook konden we opmerken dat ze hebben gemist met het dienen van het gerecht bij een andere tafel, deze borden stonden er een paar minuten voor ze die naar de juiste tafel brachtten.
Ten laatste kan ik ook nog eens zeggen dat ze wijnglazen die op ons tafel stonden, welke we niet hebben gebruikt. Gedurende 1u hebben laten staan en dan gewoonweg hebben weggenomen en bij de propere glazen hebben gezet.
Ik kan nu maar hopen dat ik geen corona heb opgelopen.